|
اهرم تغییر در ایران
قطع بودجة دمکراسی موجب تقویت امکان تقابل نظامی ایران و
آمریکا می شود
28 مهر 1386
مایکل روبین
19 اکتبر 2007 - واشنگتن پست
ترجمة هادی مسحور
چندی پیش شماری از فعالین و سازمانهای سیاسی درخواستی را توسط
شورای ایرانی آمریکایی در کنگره مطرح کردند مبنی بر اینکه
بودجة در نظر گرفته شده برای کمک به ایرانیان مخالف جمهوری
اسلامی قطع شود. امضاکنندگان - که طیفی شامل افراد مورد حمایت
میلیاردر معروف جورج سوروس تا گروه "دنیا نمی تواند منتظر رژیم
بوش بماند" بوده اند - معتقدند که چنین بودجه ای بیش از آنکه
به گسترش دمکراسی در ایران کمک کند موجب تشدید سرکوب
دگراندیشان خواهد شد. این فعالین سیاسی اشتباه می کنند. قطع
بودجة دمکراسی نه تنها موجب تضعیف فعالیت های مستقل خواهد شد
بلکه با ناوبدی میانه روی روند تقابل را تسریع می کند.
پولی که دولت فدرال برای این منظور در نظر گرفته به هیچ وجه
کافی نیست؛ بودجه ای که از 1.4 میلیون دلار در سال 2004 به 66
میلیون دلار در سال 2007 افزایش یافت.
از این مبلغ، 36 میلیون دلار به رادیو آمریکا و رادیوی آزاد
اروپا رسید. وزارت امور خارجه هم برای هر طرح تغییر رژیم و
ترجمة صفحة اینترنتی وزارتخانه به فارسی پنج میلیون دلار
برداشت کرده و تنها 20 میلیون دلار برای فعالین ایرانی گسترش
دمکراسی باق مانده است.
برای اقتدارگرایان در ایران بهانة کوچکی برای خفه کردن
دگراندیشان کافی است. در سال 1998 و 1999 وزارت اطلاعات ایران
تعدادی از روشنفکران پیشرو را به طور زنجیره ای کشت.
اقتدارگرایان همچنین تا قبل از روی کار آمدن بوش، شمار زیادی
از روزنامه ها را تعطیل کردند و در سال 2004 محدودیت وبلاگ
نویسان آغاز شد.
همة دگراندیشان ایرانی کمک های خارجی را تضعیف کنندة فعالیت
خود نمی دانند: در دسامبر 2005 رانندگان اتوبوس در تهران تلاش
کردند تا اتحادیة صنفی مستقلی را تأسیس کنند. منصور اسانلو،
رهبر آنها برای سه ماه در زندان اوین به سر برد و همسرش طی
مصاحبه ای خواستار کمک های خارجی گردید. با این حال نه بوش و
نه هیچ یک از کاندیداهای ریاست جمهوری از این فرصت استفاده
نکردند.
برخی اصلاح طلبان داخل ایران کمک های خارجی را بد می دانند.
اما این موضوع تعجب برانگیزی نیست. در ایران اصلاح طلبان به
دنبال حکومت مذهبی ملایم تر هستند و نه نهادینه کردن دمکراسی.
هنگام شورش دانشجویان در ایران در 1999 برای کسب آزادی بیان و
اجتماعات، رهبر اصلاح طلبان، محمد خاتمی، به سرکوب آنها کمک
کرد. به قول لورا سکور، اصلاح طلبان در واقع اپوزیسیون فاشیست
ها هستند. استراتژی ایالات متحده در قبال ایران، شبیه تلاش
برای حمایت از آوارگان دارفور در برابر ستمگران جنجوید است.
تلاش برای قطع بودجة دمکراسی امسال در پی دستگیری چهار تبعة
ایرانی آمریکایی به اتهام انقلاب مخملی تحرک بیشتری پیدا کرد.
رفتار حکومت ایران نشانگر حداقل اعتماد به شهروندانش است. رژیم
های مردمی رفتار جنون آمیزی با یک مادربزرگ 67 ساله ندارند.
به هر حال، شورای ایرانی آمریکایی پیشنهاد کرده است واشنگتن
بهتر است بیشتر به توسعة فعالیت های فرهنگی کمک کند. اما چنین
اقدامی نیز توسط رژیم تهران بی اثر خواهد گردید. به یاد داریم
که در اوج بحث گفتگوی تمدنها وزارت خارجه آمریکا پیشنهاد کرد
22000 ویزا برای ایرانیان صادر کند اما در مقابل ایران تنها
800 ویزا برای آمریکایی ها در نظر گرفت.
جمهوری اسلامی هیچ رقابت ایدئولوژیک و سیاسی را تحمل نمی کند.
در صورت قطع بودجة دمکراسی امکان آموزش سازمان های غیردولتی
ایرانی نیز از بین می رود.
در حالی که تنش میان تهران و واشنگتن بر سر پرودنة هسته¬ای رو
به تشدید دارد کنگره باید از اقدامی که منجر به رویارویی نظامی
شود بپرهیزد. تقویت فعالیت های مدنی در ایران که جمهوری اسلامی
را وادار به رسیدگی به وضعیت رفاهی جامعه کند و نه صرف هزینه
های میلیارد دلاری برای تولید موشک های بالیستیک و غنی سازی
اورانیوم، بهترین سیاست در مقابله با رژیم تهران است.
|
