موضع فرانسه در قبال ایران

نوشته الکساندر ت. ج. لنون (سردبیر نشریه واشنگتن کوارترلی، 20 سپتامبر 2007)

 

6 مهر: پليتيكال آرتيكل: مركز تحقيقات بين‌المللي و استراتژيك: موضع فرانسه در قبال استفاده از زور علیه عراق، منفی بود اما اکنون این کشور از لزوم استفاده از زور در مقابل ایران سخن می گوید. آیا استراتژی فرانسه در برابر ایران دگرگون شده است؟

در پایان ماه آگوست نخستین بار سارکوزی از تقویت احتمال استفاده از زور علیه ایران سخن گفت. وی بر تداوم گفتگوی توأم با تحریم های شدیدتر برای جلوگیری از قرار گرفتن در موقعیت «تهدید با بمب اتمی ایران یا بمباران ایران» تأکید کرد. در میان مسائل مختلف بین المللی، سارکوزی کانون سیاست خارجی دولت خود را بر بحران ایران متمرکز کرده است، بحرانی که او از آن به عنوان «جدی ترین تهدید برای نظم امروز جهان» یاد می کند.

سپس برنار کوشنر، که در حال گفتگو درباره ایران با مسکو بود، به خبرنگاران گفت برای «پرهیز از بدترین وضعیت» باید تحریم های شدیدتری علیه ایران اعمال شود. وقتی از او پرسیده شد بدترین وضعیت یعنی چه، او گفت «جنگ».

در این حال، به دلیل مخالفت های چین و روسیه تصمیم گیری در سازمان ملل برای وضع تحریم های شدیدتر علیه ایران، معلق مانده است.

روند تازه ای که در این میان به چشم می خورد، تمایل فرانسه به خروج از حرکت در چهارچوب سازمان ملل و حرکت در چهارچوب ایالات متحده - اروپا می باشد تا امکان اعمال تحریم های شدیدتر فراهم شود؛ هرچند در اینجا نیز هنوز آلمان همراهی خود را اعلام نکرده است. کوشنر اعلام کرده است اگر سازمان ملل در تصمیم گیری در این موضوع تعلل کند فرانسه تلاش می کند تا اتحادیه اروپا را به اعمال تحریم های شدیدتر علیه ایران وادارد.

تردیدی نیست که تحریم در چهارچوب سازمان ملل بسیار مؤثرتر از تحریم اروپایی یا آمریکایی - اروپایی است و در صورت همراهی روسیه و چین می تواند ایران را از مسیری که می رود بازدارد. اما در نظر گرفتن جایگزینی برای سازمان ملل سه دلیل دارد:

نخست آنکه وجود یک عامل جایگزین، می تواند به گفتگوهای سازمان ملل سرعت بیشتری بدهد.

دوم، اگر تحریم های مورد نظر سازمان ملل تصویب شوند، تحریم های اروپایی می توانند وجه سختگیرانه تری پیدا کرده و ایران تحت فشار بیشتری قرار دهند.

سرانجام، اگر تحریم های سازمان ملل کند شده یا متوقف شوند، تحریم های اروپایی جایگزین آن شده و فشار را بر ایران تداوم خواهند بخشید.

روز جمعه، چین، روسیه، فرانسه، انگلیس، و آلمان به همراه ایالات متحده در واشنگتن پیرامون گام بعدی در مقابل ایران، و از جمله وضع تحریم های شدیدتر، گفتگو می کنند. در این نشست فرانسه بر استفاده از زور تأکیدی نخواهد داشت و این گزینه را برای موقعی مناسب می بیند که تهران هیچ راهی را برای حل مسئله هسته ای خود باز نگذاشته باشد.

دیپلماسی، تحریم، و تهدید به استفاده از زور عواملی جایگزین یکدیگر در سیاست هستند. واقعیت آن است که هر اقدام سیاسی وقتی مؤثر است که همزمان از هویج و چماق تحت یک استراتژی تعاملی استفاده کند. کاری که اکنون دولت سارکوزی انجام می دهد در این راستاست.

 

 

 

 

 

 



 

© Copyright 2007-2018 Political Articles. All rights reserved